الحياة هادئة في الفيترين – Livet er roligt i vitrineskabet – af Hanadi Zarka

هنادي زرقة

Livet er roligt i vitrineskabet

Af Hanadi Zarka

Jeg taler ikke fransk

jeg tager ikke til Paris

jeg har heller ikke tid

mellem død og død

til at lære et nyt sprog på syv dage

og senere vil jeg dumpe i de vestlige samfunds integrationstests

hvilket utvivlsomt gør det umuligt for mig

at søge asyl

jeg er her

formår ikke at integreres i det der sker

eller med de folk der nyligt har levet i revolution og lyksalighed 

jeg mestrer arabisk

og kan med en lille indsats

lære alle de syriske dialekter

men alligevel 

er jeg bange 

for at blive flygtning i mit land 

der føder mig igen og igen 

og hver gang viser mig bort 

 

*

 

لا أجيدُ الفَرنسيّةَ

لنْ أذهبَ إلى باريسَ

كما أنّه لا وقْتَ لدَيّ

بينَ موتٍ وموتٍ

كيْ أتعلَّمَ لغةً جديدةً في سبعةِ أيّامٍ،

وسأفشلُ لاحقاً يل

وهذا يُفقدُني حتماً

إمكانيةَ طلبِ اللّجوء.

/

أنا هنا

أخفقُ بالاندماجِ معَ ما يجْري

ومعَ البشرِ حديثي الثوراتِ والنعمةِ

أجيدُ العربيةَ

وبجهْدٍ قليلٍ

سأتمكَّنُ من إجادةِ اللهجاتِ السوريّةِ جميعِها

إلا أنّني خائفةٌ

على الرغْمِ من هذا كلِّهِ

أن أقضيَ لاجئةً في بلادي

وهي تلفظُني بولادَتِها معي كلَّ حينٍ

 

*

 

Guldfiskene 

svømmer frem og tilbage i akvariet

glade i deres virtuelle verden 

tilfredse med hvad herren i ny og næ

kaster ned til dem

den sorte fisk er rengøringshjælp

holder til på bunden 

og venter på guldfiskenes affald

alle har det godt

herren er glad

og den sorte fisk er fuldt tilfreds

 

Ingen orkaner

ingen is

i akvariet

og fiskene tænker ikke på at svømme væk

for havet er så fjernt og farligt

og herren ville blive ulykkelig hvis vi tog afsted

 

Måske vil en simpel ændring i generne

få fiskene til at se 

at verden ligger uden for herrens smil

 

*

 

الأسماكُ الذَّهبِيّةُ

تغْدو وتجيءُ في الأكْوارْيوم

سعيدةً بعالَمِها الافْتِراضيّ

ترْضى بما يرميهِ السّيدُ كلَّ حينٍ

السَّمكةُ السّوداءُ عاملَةُ النَّظافةِ

تسْتقرُّ في القاعِ

وتنتظرُ فَضلاتِ الأسماكِ الذّهبيةِ

الجميعُ قانِعونَ

السيْدُ سعيدٌ

وهيَ راضِيَةٌ مرْضِيَّةٌ

 

لا أعاصيرَ

لا جليدَ

في الأكْواريوم

والأسماكُ لا تفكِّرُ بمغادرَتِهِ

ثم إنّ البحرَ بعيدٌ وغيرُ آمنٍ

والسيّد سيكتَئِبُ إنْ غادَرْنا

ربما بتغيُّر بسيطٍ في الجيناتِ

ستنتبِهُ الأسْماكُ

أنَّ العالَم هوَ خارجُ بسمةِ السَّيدِ أيضاً.

 

*

 

Blomsterne på gardinerne tørrer ikke ud

solsikken på Van Goghs maleri er frisk

floden løber på maleriet men strømmer ikke ned på gulvet

børnene er små, de har ikke ændret sig

og min far i sin militæruniform 

er ikke blevet ældre på billedet

livet er roligt

livet hænger i parentes

kun fluen flyver fra væggen og støder sammen med vinduets glas

og viser mig at der er et larmende liv udenfor 

 

*

 

أزهارُ السّتائرِ لا تجفُّ

زهرَةُ عبادِ الشَّمسِ في لوْحةِ فانْ كوخ نضِرَةٌ،

والنَّهر يجْري في اللّوحةِ لكنَّه لا يتدَفَّقُ إلى الأسْفلِ

الأولادُ يافعونَ لمْ يتغَيرَّوا

وأبي ببزَّتِهِ العسْكَرِيّةِ

لا يشيخُ في الصُّورةِ

الحياةُ هادِئةٌ

الحياةُ معلّقةٌ بينَ قوسَين.

وحدَها الذُّبابةُ تطيرُ من الحائطِ وتصطَدِمُ بزجاجِ النّافذَةِ

الذبابةُ دَليلي إلى الحياةِ الصّاخبةِ في الخارجِ..

 

*

 

Algerne holder de ødelagte huse med selskab

dækker deres nøgenhed

og gør dem grønne

for at glæde dem  

alene algerne

vogter i husejernes fravær 

og gemmer på ilt 

til dem der vender tilbage fra døden kvalt af gas

algerne vokser på gravene 

og de døde får travlt med andet end deres død

de går ud om natten 

og føler på de bløde alger

de husker deres kroppe

og natten flyder over af regn

 

*

 

الطحالبُ تؤنسُ البيوتَ المهدّمَةَ

تسترُ عرْيَها

وتخْضَّر

كيْ تمنحَها البهجةَ

الطحالِبُ وحدَها

تحرسُ غيابَ أصحابِ البيوتِ

وهيَ الّتي تخبّئُ الأوكسجينَ

للعائدينَ منَ الموتِ اخْتناقاً بالغازِ

الطحالبُ تنْمو على القُبورِ

فينشغلُ الموْتى عن موتِهمْ

ويخرجونَ في اللَّيلِ

يتحسّسونَ نعومَتَها

يتذكرونَ أجسادَهمْ

ويفيضُ اللّيلُ بالمطرِ

 

*

 

Det ville have været passende hvis jeg var død som 36-årig som Emily Dickinson

trediverne er passende at dø eller begå selvmord i 

/

jeg lider ikke af en uhelbredelig sygdom 

mine lidelser er banale ikke dødbringende

jeg døde ikke af kærlighed

og afskeden har ikke dræbt mig

jeg anerkender at jeg er en dårlig elsker

og trods alt dette

vil jeg ikke være en gammel digter

/

ordet er skræmmende

jeg forestiller mig at jeg er en revnet asfaltvej

eller en bil af gammel model

jeg frygter at børnene vil sparke mig

trediverne er gået og jeg er ikke død

og denne nedrige krig

er langt fra min by

 

*

 

كانَ ينبغي أن أموتَ في السادسةِ والثلاثينَ إسوةً بإميلي

ديكنسون

الثلاثون هي سنٌّ مناسِبةٌ لِلموْتِ أو

للانْتحارِ.

/

لم أصبْ بمرضٍ عُضالٍ

وأمراضي سخيفةٌ غيرَ مميتةٍ

لم أمتْ من الحبِّ

ولم يقتلْني الهجْرُ

أعترِفُ أنّني عاشقةٌ سيئةٌ

معَ هذا كلِّهِ

لا أريدُ أنْ أكونَ

شاعرةً معمّرةً.

/

الكلمةُ مخيفةٌ

أتخيلُ أنّني طريقٌ إسفلِتيٌّ متَشقّقٌ

أو سيارةٌ من طرازٍ قديمٍ

وأخْشى أن يركلَني الأولادُ

لقدْ خسرْتُ الثلاثينَ ولم أمُتْ

وهذهِ الحربُ اللّئيمةُ

بعيدةٌ عنْ مَدينتي

 

Oversat af Naja Bjørnsson

Hanadi Zarka


Hanadi Zarka har siden den syriske krigs udbrud skrevet digte om livet i krig, med alt hvad det indebærer af død, ødelæggelse, ensomhed og uforløst begær.

Flere Digte

Medlemskab

{“action”:{“root”:”view”,”product”:”buy”},”colors”:{“buttons”:{“background”:”#6f1683″,”text”:”#ffffff”},”checkout”:{“background”:”#6f1683″,”text”:”#ffffff”}},”layout”:{“product”:”portrait”},”logos”:false,”modal”:{“checkout”:true,”product”:true},”saleRibbons”:{“product”:false},”showFileList”:true,”showQuantity”:true,”showSku”:false,”squareImages”:{“product”:false},”text”:”Køb medlemskab”,”url”:”https://selz.co/V1T4MuXLd”}

Køb medlemskab

Nyhedsbrev